سبز وطا

لغت نامه دهخدا

سبز وطا. [ س َ وِ / وَ ] ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان است :
خط سیه کرده تظلم بدر چرخ برید
که شما در خط این سبز وطایید همه.خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 420 ).