دانشنامه اسلامی
سبب تبادر، چیزی است که علت پیشی گرفتن یک معنا در ذهنِ شنونده لفظ می گردد. سبقت گرفتن یک معنا در ذهن شنونده، یا از وجود قرینه و یا از علم او به وضع ناشی می شود. در تبادر چون وجود قرینه به طور قطع منتفی است، پس تنها سبب تبادر، علم شنونده به وضع است.
اشکال وارده بر تبادر
اشکال مهمی که بر تبادر شده و مبنای آن به سبب تبادر برمی گردد، این است که لازمه تبادر، دور باطل است، زیرا از یک طرف، تبادر، متوقف بر علم به وضع است چون علم به وضع سبب آن گشته - و از طرف دیگر، علم به وضع معنای حقیقی لفظ نیز متوقف بر تبادر است.
← جواب آخوند خراسانی
۱. ↑ الموجز فی اصول الفقه، سبحانی تبریزی، جعفر، ج۱، ۲، ص۲۲.
...
