سایه برفکندن

لغت نامه دهخدا

سایه برفکندن. [ ی َ / ی ِ ب َ ف َ /ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) عنایت کردن. تفقد کردن. التفات نمودن :
تو همایی و من خسته بیچاره گدا
پادشاهی کنم ار سایه بمن برفکنی.سعدی ( طیبات ).رجوع به سایه برافکندن شود.