ساروج کوب

لغت نامه دهخدا

ساروج کوب. ( نف مرکب ، اِ مرکب ) ساروج ساز. ساروج گر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه ساروج تهیه کند ساروج گر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم