خاک الودن

لغت نامه دهخدا

( خاک آلودن ) خاک آلودن. [ دَ ] ( مص مرکب )آغشتن بخاک. || در خاک خفتن :
گر ز خاک آلودنت آسوده میگردند خلق
تن بخاک تیره ده آسایش دلها طلب.صائب تبریزی.

( خاک آلودن ) آغشتن بخاک یا در خاک خفتن