لغت نامه دهخدا حره گوهر. [ ح ُرْ رَ گ َ هََ ] ( اِخ ) لقب دختر مسعودبن محمودبن سبکتکین. و او را مسعود به برادرزاده خویش امیر احمدبن محمد بزنی داد.
