جدا فکندن

لغت نامه دهخدا

جدا فکندن. [ ج ُ ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دور کردن. جدایی انداختن :
اگر خزان نه رسول فراق بود چرا
هزار عاشق چون من جدا فکند از یار.فرخی.رجوع به جدا افکندن شود.