لغت نامه دهخدا بور گلرنگ. [ رِ گ ُ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب. خورشید : چو برزد بامدادان بور گلرنگ غبار آتشین از نعل بر سنگ.نظامی.
