بجره بهانگ

لغت نامه دهخدا

بجره بهانگ. [ ] ( اِ ) تنباکو. مخدر. ( مخزن الادویه ص 175 ).

فرهنگ فارسی

تنباکو مخدر .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم