باز رهانیدن

لغت نامه دهخدا

بازرهانیدن. [رَ دَ ] ( مص مرکب ) نجات دادن. رهانیدن :
مگر کز بند غم بازم رهانی
که مردن به مرا زین زندگانی.نظامی.و رجوع به رهانیدن شود.

فرهنگ فارسی

نجات یافتن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال ورق فال ورق فال رابطه فال رابطه فال انبیا فال انبیا