دانشنامه اسلامی
کسانی که به ایشان کتاب آسمانی داده ایم همان گونه که پسران خود را می شناسند او (=محمد) را می شناسند و مسلما گروهی از ایشان حقیقت را نهفته می دارند و خودشان هم می دانند.
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است.
علی بن ابراهیم از پدرش او از ابن ابی عمیر او از حریز او از امام جعفرصادق علیه السلام روایت کند: که این آیه درباره یهود و نصاری نازل گردیده زیرا خداوند در و و صفت محمد و یاران او را و نیز مهاجرت وی را گوش زد نموده بود.
چنان که در آیه 29 فرماید: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ تَراهُمْ رُکَّعاً سُجَّداً یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِیماهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ» ولی وقتی که مبعوث گردید بوی کافر شدند و انکار نمودند.
