انکار غدیر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] انکار غدیر (علل). مسئله جانشینی و خلافت بلافصل حضرت علی (علیه السّلام) بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم)، از مسائلی است که با آشکار شدن دعوت مردم به اسلام، آغاز شده است که این نشانگر ارتباط تنگاتنگ امامت و ولایت با نبوت است و امامت امیرمومنان (علیه السّلام) و سایر ائمه در حقیقت ادامه مسیر رسالت است که فقط در نزول وحی با هم تفاوت دارند و برای اثبات این حقیقت خداوند آیاتی را در ولایت و امامت علی(علیه السّلام) بر پیامبر نازل کرد که در بعضی از آن آیات، رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) را مامور می کند که آیه را بلافاصله بر مردم خوانده و مصداق آن را معرفی کند تا مردم در پیدا کردن جانشین پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) دچار اختلاف نشوند و حجت بر آنان تمام شود از جمله این آیات، دو آیه معروف اکمال و ابلاغ است که به آیات غدیر هم مشهور شده اند.
یکی از علت های جاودانگی مسئله غدیر، نزول دو آیه اکمال و ابلاغ درباره واقعه غدیر است. اراده خدا بر این تعلق گرفته است که تا زمان برپایی قیامت، واقعه تاریخی غدیر در تمام قرن ها و عصرها در قلب ها و در کتاب های تفسیری، حدیثی، کلامی و تاریخی شیعه و سنی به عنوان سند مهم امامت و ولایت و جانشینی امیرمومنان علی (علیه السّلام) بعداز رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) باقی بماند، علامه امینی در کتاب ارزشمند «الغدیر»، داستان غدیر خم و انتخاب علی (علیه السّلام) به امامت و ولایت را از ۱۱۰نفر از بزرگان صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و ۸۴ نفر از تابعین پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و ۳۶۰ نفر از علماء استادان و حفاظ نقل می کند که پیامبر اسلام پس از نزول آیه ی (یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته)
مائده/سوره۵، آیه۶۷.
قریش از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) ضربات سنگین و شکست های فراوانی خورده بودند ولی فرصت نکردند شکست های خود را در دوران آن حضرت جبران کنند تا اینکه بعداز رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، کینه های پنهانی آنان آشکار شدو تلاش کردند تا انتقام خود را از اهل بیت آن حضرت بگیرند.امیرمومنان در این باره می فرماید: «اللهم انی استعدیک علی قریش، فانهم اضمروا لرسولک صلی الله علیه و اله ضروبا من الشر و الغدر، فعجزوا عنها، و حلت بینهم و بینها، فکانت الوجبة بی، و الدآئرة علی. اللهم احفظ حسنا و حسینا، و لا تمکن فجرة قریش منهما ما دمت حیا، فاذا توفیتنی و انت الرقیب علیهم، و انت علی کل شی ء شهید»
ابن ابی الحدید، عزالدین ابوحامد، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۹۸.
هر چند معاویه بن ابی سفیان، به دشمنی با اهل بیت (علیه السّلام) مشهور است ولی اهل سنت او را از صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) شمرده و در منابع مهم خود از او به عنوان کاتب وحی و کاتب پیامبر، یاد می کنند.
ذهبی، شمس الدین ابو عبدالله محمد بن احمد الذهبی، سیر اعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، ج۵، ص۱۱۸_ ۱۱۹.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم