دانشنامه اسلامی
اعجاز از ماده " عجز " است که در اصل نقیض " حزم " (محکم بستن طناب )، به معنای ضعف و ناتوانی است. اما در اصطلاح دینی "اعجاز" به معنای این است که انسان چیزی را بیاورد و خصم از آوردن آن ناتوان باشد؛ و " معجزه " عبارت است از: امر خارق العاده ای که مقرون به تحدی (مبارزطلبی) و سالم از معارضه باشد. البته برای ارائه تعریفی دقیق و کاملتر قیود دیگری نیز به این تعریف اضافه بیان کرده اند، از جمله اینکه:۱. معجزه باید به دست انبیای الهی انجام گیرد؛۲. همراه با تحدی و هم آورد طلبی باشد؛۳. به عنوان شاهد بر صدق ادعای نبوت باشد. "مستشرق" از استشراق گرفته شده، به معنای خاورشناسی یا شرق شناسی که در انگلیسی از آن به "Orientalism" یاد می شود. این واژه در ابتدا به دانشجوی اهل مشرق زمین اطلاق می شد؛ سپس در سال ۱۸۱۲م. در فرهنگ آکسفورد به معنای شرق شناسی به کار رفته است. واژه "Orientalism"، از سه واژه تشکیل یافته؛ "Orient" به معنای خاور ، مشرق یا آسیا ، پسوند "al" برای ربط، یعنی مسائل مربوط به مشرق زمین و خاورشناسی و پسوند "ism" به معنای مکتب است. استشراق در اصطلاح و معنای خاص حوزه های علمیه و جوامع فرهنگ دینی، اسلام شناسی توسط غیر ] است.
شبهات مستشرقان در اصل معجزه بودن قرآن
مستشرقان در زمینه اعجاز قرآن دو گونه شبهه وارد کرده اند:برخی از شبهات آنها در اصل معجزه بودن قرآن است و برخی دیگر در وجوه مختلف اعجاز قرآن. اصلی ترین شبهات مستشرقان را در اصل معجزه بودن قرآن، می توان معارضه با آیات تحدی قرآن دانست که این فعالیت و مقابله با تحدی قرآن در دو جنبه قابل بررسی است:
← جمع آوری متون ادبی به عنوان همانندی برای قرآن
وجوه یا ابعاد اعجاز قرآن که عبارتند از: اعجاز ادبی در فصاحت و بلاغت ، اعجاز تشریعی در قوانین محکم قرآن، اعجاز علمی در اسرار علمی قرآن ، سبک ، نظم و موسیقی خاص قرآن و...، مستشرقان در برخی از این حیطه ها وارد شده و به طور خاص بحث کرده اند. درباره وجه اعجاز قرآن، دیدگاه های مختلفی وجود دارد که میتوان آنها را در یازده دیدگاه خلاصه کرد؛ و در این مقاله به دو حیطه از ابعاد اعجاز قرآن به همراه شبهات مستشرقان میپردازیم:
← مستشرقان و اعجاز ادبی قرآن
...
