دانشنامه اسلامی
استهزاگران انبیا، افرادی مجرم و دارای قلوب فاسد بودند: «وما یاتیهم من رسول الا کانوا به یستهزءون• کذلک نسلکه فی قلوب المجرمین» هیچ پیامبری به سراغ آنها نمی آمد مگر اینکه او را به باد استهزاء می گرفتند• ما اینچنین (و با استفاده از تمام وسائل) قرآن را به درون دلهای مجرمان راه می دهیم.(مرجع ضمیر «نسلکه» می تواند «استهزا»، یعنی مصدر «یستهزءون» باشد.) معنای آیه این است که : وضع رسالت تو و دعوتت به ذکری که بر تو نازل شده شبیه به وضع رسالتهای قبل از تو است ، همانطور که در آن رسالتها عکس العمل مردم این بود که رسالت ما را رد نموده ، استهزاء کنند، و ما اینچنین ذکر ( قرآن ) را در دلهای این مجرمین نفوذ داده و داخل می کنیم . خدای تعالی با این جمله رسول گرامیش را خبر می دهد که مجرمین به ذکر ایمان نمی آورند، و این روش در امتهای گذشته نیز سابقه داشته است ، چون سنت آنها نیز این بود که حق را استهزاء کنند و پیروی ننمایند.
کیفر استهزاگران انبیا
← ابتلا به عذاب دوزخ
۱. ↑ حجر/سوره۱۵، آیه۱۱.
...
