دانشنامه اسلامی
هدف از نگارش تألیفاتی از این قبیل بیان آیات مشکله قرآنی و پاسخ گویی به شبهات و تشکیکاتی است که دربارۀ این کتاب آسمانی،چه فعلا و چه تقدیرا مطرح گشته است.البته کتاب اثری ابتکاری به شمار نمی رود چرا که سابق بر آن دیگران در این زمینه کتابهائی نگاشته اند از جمله شریف مرتضی که «حقائق التأویل فی متشابه التنزیل» را نگاشته و مشابهت هایی بین کتاب ابوبکر رازی و کتاب شریف مرتضی وجود دارد از جمله:وحدت غرض از نگارش، همسانی دو کتاب در شکل و صورت بدین نحو که هریک از این دو اثر به بخشهایی تقسیم می شود و هربخش عهده دار بیان یک سؤال و سپس پاسخ گویی بدان است و همچنین تشابه بسیاری از سؤالات و پاسخ هایی که در دو اثر موجود است.تنها تفاوتی که بین این دو اثر قابل مشاهده است یکی اینست که شریف مرتضی در صدد استقصاء اقوال برآمده و آراء گوناگون را فراهم آورده است؛ اما رازی بنا را بر ایجاز و اختصار گذارده است و دیگر اینکه اثر شریف رضی مشحون از عبارات ادبی است ولی کتاب رازی از زیبایی های لغوی تهی است.
نویسندۀ این اثر محمد بن شمس الدین ابوبکر بن عبدالقادر بن عبدالمحسن الرازی الحنفی است که اصالتاً اهل ری می باشد. مصادر ترجمه دربارۀ این شخصیت مطالب چندانی در اختیار قرار نمی دهند ازاین رو از تاریخ تولد وی اطلاعی در دست نیست اما تاریخ وفات وی را برخی 666 هجری ذکر کرده اند.برخی از آثار وی عبارتند از:مختار الصحاح، کتاب الامثال و الحکم،شرح المقامات الحریریة، حدائق الحقائق و...اما کتاب پیش رو دارای نامهای متعددی است که برخی طولانی و برخی کوتاه هستند و عبارتند از:
به گفتۀ نویسنده سؤالات شگفت و جالبی که توسط یکی از برادران فاضل دینی مطرح گشته انگیزۀ تألیف این کتاب شده است. سؤالاتی که نویسنده نمونۀ آنها را از هیچ یک از دانشمندان نشنیده و در هیچ کتابی از کتابهای ایشان ندیده بوده است. ازاین رو این سؤالات را جمع آوری نموده و به پاسخ آنها با مراجعه به آثار دیگران پرداخته و یا خود بدانها پاسخ داده است.
ویژگی ای که در این اثر قابل مشاهده است،زیادی و کثرت مسائلی است که مؤلف درصدد پاسخ گویی به آنها برآمده است، ویژگی ای که در هیچ یک از آثاری که در زمینۀ بیان معانی قرآن و پاسخ گویی به مشکلات مطروحه حول قرآن کریم نگاشته شده به چشم نمی خورد. کتاب در عین کم حجمی مشتمل بر بیش از 1200 مسأله است که با عباراتی شیوا و روان و بصورت خلاصه، مختصر و واضح نگارش یافته است.
