لغت نامه دهخدا
ابوکریمه. [ اَ ک َ م َ ] ( اِخ ) العبدی. یکی از عباد از مردم شام. ( صفةالصفوة ).
ابوکریمه. [ اَ ک َ م َ ] ( اِخ ) مقدام بن معدیکرب. صحابی است.
ابوکریمه. [ اَ ک َ م َ ] ( اِخ ) یحیی بن مهلب. او راست : کتاب تفسیر بر قرآن. ( ابن الندیم ).
