لغت نامه دهخدا
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) انصاری. تابعی است. او از علی بن ابیطالب سلام اﷲ علیه روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) حلاج. محدث است و لیث بن سعد از او روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ )دینار. محدث است و محمدبن اسحاق از او روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) رفیع. محدث است و عمران بن حدیر از او روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) زهیربن الاقمر. محدث است.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) سیبویه ، عمروبن عثمان نحوی بصری حارثی. رجوع به سیبویه... شود.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) عبداﷲبن مالک زبیدی. محدث است.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) عمروبن عثمان ملقب به سیبویه. رجوع به سیبویه... شود.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) عمیربن زوذی. محدث است و مخالد از وی روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) محاربی. او از خرشه و از او ثابت بن عجلان روایت کند.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) مولی بنی هاشم. تابعی است و از ابوذر غفاری روایت کرده است.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) مولی عبداﷲبن جحش حجازی. او از محمدبن عبداﷲ روایت کرده است.
ابوکثیر.[ اَ ک َ ] ( اِخ ) هذلی. شاعر. او راست : دیوان شعر.
ابوکثیر. [ اَ ک َ ] ( اِخ ) یزیدبن عبدالرحمن السحیمی. محدث است.
