دانشنامه اسلامی
عامر بن صعصعه بزرگ طایفه ای از قبیله هوازن است که از تبار عدنانیان شمرده می شوند.منزلگاه اصلی آنان نجد بود، سپس به طائف مهاجرت کردند. آنان در سال نهم و در عام الوفود به محضر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم آمده، اسلام را پذیرفتند.
در قرآن
«حفده» به معنای خدمتکاران و نوادگان، در آیه ۷۲ سوره نحل به لغت عامر بن صعصعه منسوب است: (وجعل لکم من ازواجکم بنین وحفدة).
