پامنبری

لغت نامه دهخدا

پامنبری. [ مِم ْ ب َ ] ( ص نسبی مرکب ، اِ مرکب ) پیش خوان. شاگرد روضه خوان که پیش از استاد ابیاتی چند ایستاده بپای منبر در مصائب اهل البیت سلام اﷲ علیهم خواند.

فرهنگ معین

(مِ بَ ) [ فا - ع . ] (ص نسب . )کسی که در پایین منبر با خواندن اشعار مذهبی و مرثیه خوانی به روضه خوان اصلی کمک می کند.

فرهنگ عمید

۱. کسی که در پای منبر می ایستد و درحالی که روضه خوان بالای منبر است اشعاری می خواند.
۲. [مجاز] اشعاری که پامنبری می خواند.

فرهنگ فارسی

کسی که درپای منبرمی ایستدوروضه خوانی میکند
روضه خوانی در پای منبر.

ویکی واژه

کسی که در پایین منبر با خواندن اشعار مذهبی و مرثیه خوانی به روضه خوان اصلی کمک می‌کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم