دانشنامه اسلامی
وضعی به لحاظ معنا، وضع خاص و موضوع له عام است که واضع، هنگام وضع، یک معنای جزئی را تصور نموده، سپس لفظ را برای کلی آن جزئی وضع می کند؛ برای مثال، وجود خارجی زید، و سپس لفظ زید را تصور نموده و آن را برای انسان وضع می کند. مشهور اصولیون ، چنین وضعی را محال می دانند.
