هوا دادن

لغت نامه دهخدا

هوا دادن. [ هََ دَ ] ( مص مرکب ) اتاق یا هر جای بسته را با هوای خارج مربوط کردن. || هوابه درون ریه فرستادن با وسایل. || در مجاورت هوا قرار دادن جراحت و موجب سیم کشیدگی آن شدن.

فرهنگ فارسی

اتاق یا هر جای بسته را با هوای خارج مربوط کردن هوا به دورن ریه فرستادن با وسایل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم