دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
نب ء (۸۰ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
(بروزن فرس) خبریکه دارای فایده بزرگ و مفید علم یا ظن است و بخبر نباء نگویند مگر آنکه این سه امر را داشته باشد و خبریکه آنرا نباءگویند حقش آن است که از کذب عاری باشد مثل خبر متواتر و خبر خدا و رسول(راغب). در اقرب الموارد آنرا مطلق خبر گفته و از کلیات ابوالبقاء نقل میکند که: نَبَاءو اَنْباء در قرآن بکار نرفته مگر در چیزهاییکه دارای اهمیت وشأن عظیم اند. در صحاح و قاموس و مصباح مثل اقرب الموارد مطلق خبر گفتهاند. درمجمع فرموده: اِنباء و اِعلام و اِخبار به یک معنی اند و نباء به معنی خبر است. به نظر نگارنده: در همه و یا اکثر آیات قرآن قول راغب و ابوالبقاء جاری است گرچه «خبر» نیز گاهی حائز همان اهمیّت است مثل . . . فعل آن در قرآن کریم از باب افعال و تفعیل و استفعال آمده است مثل . کهاولی از افعال و دومی از تفعیل است و نحو . از تو میپرسند که آیا قرآن حق است؟ بگو آری به پروردگارم سوگندکه آن حق است.
