ناشخود

لغت نامه دهخدا

ناشخود. [ ش َ ] ( ن مف مرکب ) بی خارش. بی خراش. بی نقصان. بی ضرر. ( ناظم الاطباء ). ناخراشیده. شخوده ناشده. سالم. ناشخوده. ناکاویده :
مسیحی بشهر اندرون هرکه بود
نماندند رخسارگان ناشخود.فردوسی.رجوع به ناشخوده شود. || کسی که به مرض دریا گرفتار نشود و از انقلاب دریا آزرده و رنجور نگردد. ( ناظم الاطباء ) :
پر آشوب دریا بدان گونه بود
کزو کس نرستی به دل ناشخود.فردوسی.

فرهنگ عمید

ناخراشیده، بی خراش.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تاروت فال تاروت فال تک نیت فال تک نیت