مصدقین

لغت نامه دهخدا

مصدقین. [ م ُ ص َدْ دِ ] ( ع اِ ) ج ِ مصدق. که بر راستی کسی یا چیزی را گواهی دهند. ( از یادداشت مؤلف ).
مصدقین. [م ُ ص َدْ دِ ] ( ع ص ، اِ ) کسانی که گواهی دهند راستی و صداقت کسی را. ( ناظم الاطباء ). رجوع به مصدق شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع مصدق در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند ) .
کسانی که گواهی دهند راستی و صداقت کسی را .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم