دیگ گر

لغت نامه دهخدا

دیگ گر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) آنکه دیگ سازد. قدار. ( ملخص اللغات حسن خطیب ).

فرهنگ فارسی

آنکه دیگ سازد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم