دانشنامه اسلامی
نویسنده در ذیل هر مثل یا حکمت نهج البلاغه، ابتدا ترجمه فارسی آن، سپس عبارات یا ضرب المثل های فارسی معادل با آن ذکر شده است. نویسنده تلاش کرده است که مثل های انگلیسی معادل با آن حکمت را نیز از منابعی؛ مانند فرهنگ ضرب المثل های انگلیسی - فارسی گردآوری کند.
نویسنده در مقدمه کتاب با بررسی ریشه «مثل» و ویژگی های این بخش از ادبیات که باعث رواج آن در میان اقوام مختلف شده است، می نویسد: «مثل از ریشه مُثُول به معنای شبیه بودن چیزی به چیز دیگر است و این واژه در عربی به معنای دیگری نظیر سخن، حدیث، پند، عبرت، صفت و غیره نیز به کار رفته است؛ و در اصطلاح جمع مختصری است که دربردارنده تشبیه یا مضمون حکیمانه باشد و به سبب روانی لفظ و روشنی معنی و لطف ترکیب، شهرت یافته و همگان آن را بدون تغییر در محاوره به کار می برند.
امثال و تعبیرات رایج در میان هر قوم و ملت یکی از ارکان مهم زبان و ادب آن قوم و نموداری از ذوق و قریحه و صفات روحی و اخلاقی و افکار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس کنایه و یا در قالب کلامی موزون و دلنشین بیان شده اند و حاوی اندیشه ای عمیق و سودمند و یا انتقادی شدید و طنزآمیز از رفتار و گفتار آدمیان و یا نابسامانی های اخلاقی و اجتماعی است. این سخنان کوتاه و سودمند و دلنشین که هر کدام از آن ها اندیشه ای ژرف و لطیف و یا پندی نغز را در بر دارند، به سبب سادگی و روانی و عمق اندیشه در طی روزگاران مقبولیت یافته و سرانجام در زبان خاص و عام جاری گشته و نام مثل به خود گرفته اند».
استفاده از امثال به عنوان چاشنی و زیبایی کلام و استحکام بخشیدن به نیروی استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن کریم و کلام رسول الله(ص) و امیرمؤمنان(ع) مثل های فراوانی وجود دارد، که نویسنده در اثر حاضر تنها مثل های ذکر شده در کلام امام علی(ع) را گردآوری و در زبان فارسی و انگلیسی معادل یابی کرده است. وی در خصوص انگیزه این کار می گوید: «هدف از این مقارنه و معادل یابی، آن است که غالباً امثال و حکم مضامین مشترکی میان ملت ها می باشند و چه بسا فهم یک مثل یا یک حکمت از راه معادل آسان تر و روشن تر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل یا حکمت مورد نظر منتقل نماید».
