دانشنامه اسلامی
علی بن سلطان محمد، محدث ، فقیه و تاریخ نگار ایرانی زاده شهر هرات است. از این رو، به او نسبت «هروی» نیز داده اند. لقب «قاری» از آن رو است که وی استاد قرائت قرآن بوده است. او آموختن دانش را در هرات آغاز کرد و سپس به مکه رفت. تاریخ دقیق هجرت او به مکه دانسته نیست. از تاریخ وفات استادش، احمد بن محمد بن حجر هیثمی (م. ۹۷۴ق.) در مکه و تاریخ وفات خود او در همین شهر به سال ۱۰۱۴ق. برمی آید که دست کم ۴۰ سال در مکه اقامت داشته است. مدفن او گورستان معلات مکه است.
جایگاه علمی و اساتید
برخی از دیگر استادان او از این قرارند: محمد بن ابی الحسن بکری (م. ۹۹۳ق.) ، عبدالله سندی عمری مکی (م. ۹۸۴ق.) و قطب الدین نهروالی (م. ۹۹۰ق.) . شرح حال نگاران و کتابشناسان وثاقت و مقام علمی او را ستوده اند. مؤلفان شیعه در آثار خود به سخنان وی درباره جایگاه معصومان استناد کرده و از او نام برده اند.
آثار مولف
هروی نگاشته های بسیار در فقه ، تفسیر ، حدیث ، لغت و تاریخ داشته که برخی از نوادگانش آن ها را بیش از ۳۰۰ عنوان دانسته اند. برخی محققان معاصر شمار آن ها را ۱۳۴ عنوان خوانده اند. برخی از آثار او با حج و مکه ارتباط دارند و در موضوعاتی همچون فقه و اسرار حج نگاشته شده اند؛ مانند المسلک المتقسط فی المنسک المتوسط که حسین بن عبدالغنی شرحی به نام ارشاد الساری الی مناسک الملا علی القاری بر آن نوشته و اکنون از منابع معتبر حنفی در مناسک حج به شمار می رود؛ نیز: بیان فعل الخیر اذا دخل مکة من حج عن الغیردر فقه حج و کتاب انوار الحجج فی اسرار الحج در رموز حج.
معرفی کتاب
...
