از حسین علیه السلام تا مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] هدف نویسنده از نگارش اثر، تحلیل گوشه هایى از ارتباطى که بین قیام امام حسین(ع) و روز ظهور مهدى(عج) در اذهان شکل مى گیرد، است. ایشان این پیوند را از منظرها و زوایاى مختلف و در ابعاد گوناگون بررسى مى کند و نتایج حاصل از این رهیافت را در اختیار محققان و مبلغان قرار داده تا آنان نیز این دست مایه را از ابعاد دیگر مورد کنکاش و تحقیق قرار دهند.
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و دو بخش است. مؤلف، در بخش اول، مرورى به پیوندهایى که بین قیام امام حسین(ع) و ظهور مهدى(عج) وجود دارد، ازدیدگاه قرآن، روایات، ادعیه و زیارت و تشرفات مى کند و در بخش دوم، با توجه به این پیوندها و شباهت ها و دانستن اینکه عاشورا پشتوانه فرهنگى عصر غیبت و استراتژى انتظار است، به وظایف و رهیافت هاى این فرهنگ اشاراتى شده است.
روش مؤلف در مستندسازى مطالب، با بهره گیرى از آیات قرآن و مجامع روایى امامیه و کتب تاریخى مى باشد. شیوه نگارش هم بدین صورت است که متن روایت، ادعیه یا توقیع را به زبان عربى آورده و سپس به ترجمه آن اقدام نموده است.
مؤلف، در مقدمه، این نکته را خاطرنشان مى سازد که وعده ظهور حضرت مهدى(ع)، از حقایق برجسته و روشنى است که در ادیان مختلف و آیات و روایات اسلامى به آن تصریح شده است. قیام او نقطه غلیان تاریخ و شوک بزرگ تاریخى است که علیه ستمگران جهان و براى رها شدن بشریت صورت خواهد گرفت. از آدم(ع) تا خاتم(ص) و از على(ع) تا مهدى(ع)، چشم انتظار دولت او هستند. روز ظهور، هنگام پاسخ به استغاثه مظلومانه امام حسین(ع) و پاسخ به نداى «هل من ناصر ینصرنى» او در روز عاشورا مى باشد، تا پرچم بر زمین مانده اش را به دوش گیرد و آرمان هاى بلندش را لباس تحقق بپوشاند. سرسلسله این دو قیام و نهضت ارتباط بسیار نزدیک و مشابهى با هم دارند.
وى در بخش اول، روایاتى را از زبان امام حسین(ع) در مورد آخرالزمان و مهدى(عج) ذکر کرده و آن گاه به مسائل پس از ظهور، مربوط به امام حسین(ع) پرداخته است. بر اساس روایات، امام زمان(عج) پس از ظهور، از قاتلان امام حسین انتقام مى گیرد و در ایام غیبت براى آن حضرت عزادارى مى کند. به اعتقاد امامیه، در اواخر حکومت مهدى(عج)، امام حسین(ع) به همراه یارانش رجعت کرده و زمانى که حضرت مهدى(ع) چشم از جهان فرومى بندد، امام حسین(ع) متصدى و متولى امر غسل، کفن و دفن ایشان مى گردد. از طرفى، در دعاهاى مربوط به هریک از دو امام، به نوعى از دیگرى یاد شده است؛ به عنوان مثال، در دعاى ندبه که به امام زمان(ع) اختصاص دارد، از امام حسین(ع)، یاد شده و در زیارت عاشورا که مربوط به امام حسین(ع) است، از امام زمان(ع)سخن گفته شده است.
مؤلف، در بخش دوم، به بیان تکالیف بسیار حساس تمامى شیعیان، با توجه به ارتباط و شباهت هایى که بین این دو امام بزرگوار وجود دارد، مى پردازد و آن را از دو بعد فرصت ها و تهدیدها و بیم ها و امیدها مورد بررسى قرار مى دهد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم