شیرین گوی

لغت نامه دهخدا

شیرین گوی. ( نف مرکب ) شیرین گو. شیرین گفتار.

فرهنگ فارسی

شیرین گو شیرین گفتار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چوب فال چوب فال راز فال راز فال شمع فال شمع فال ورق فال ورق