لغت نامه دهخدا خفقان دار. [ خ َ ف َ ] ( نف مرکب )خفقان دارنده. طپش دل دارنده. نفس گرفته : خیک است زنگی خفقان دار کز جگروقت دهان گشا همه صفرا برافکند.خاقانی.
