لغت نامه دهخدا
بیروت. [ ب َ ] ( اِخ ) شهری است معروف بر ساحل دریای شام و از اعمال دمشق است. فاصله میان آن تا صیدا سه فرسنگ است و بنا بگفته بطلمیوس طول بیروت 65 درجه و 45 دقیقه است و عرض آن 33 درجه و 20 دقیقه است. بیروت تا هنگامی که بتصرف مسلمانان بود به بهترین وجه بود. تا آنکه در شوال 503 هَ.ق. پادشاه قدس آن را بتصرف خویش درآورد و در سال 583 هَ.ق. صلاح الدین ایوبی آن را بازستاند و از این شهر بسیاری از اهل علم و دانش برخاسته اند. ( ازمعجم البلدان ). بیروت ، بیروث ، بیروثای ، بیروثه یا بروت ، یکی از شهرهای فینیقیها و از ادوار ماقبل تاریخ یعنی از ادوار کتیبه های تل العمارنة - چهارده قرن قبل از میلاد - دارای سابقه تاریخی و مملکتی مستقل بوده است. در زمان دیادوشی بدست مصریان افتاد سپس آنتیوخوس سوم آن را مسترد داشت. این شهر توسط، دیودوتوس در سال 140 ق. م. ویران گردید و توسط امپراطور اگست ترمیم شد و آن را یکی از مستعمرات رومی قرار داد. مدرسه حقوق و ادبیات بیروت با مدارس آتن و اسکندریه و قیصریه رقابت میکرد ودر آخر قرن چهارم بعد از میلاد یکی از مهمترین شهرهای فینیقیه و اسقف نشین بود. زلزله های سال 349 و 529 م. همراه با امواج دریا ویرانش کرد. درسال ( 635 م. / 14 هَ. ق. ) ابوعبیده آن را تصرف نمود و با استیلای حکومت اسلامی دوره جدیدی در آبادانی و عمران بیروت آغاز گردید. معاویه نخستین خلیفه بنی امیه مهاجرنشینانی از ایران به آنجا منتقل نمود و آنجا را مرکز و پایگاه حملات دریائی خود قرار داد. در جنگهای صلیبی در 27 آوریل 1110 م. / 503 هَ. ق. بتصرف صلیبیان ( بلدوین اول ) درآمد. صلاح الدین ایوبی در 1199 م. آن را مسترد داشت اما مجدداً سقوطکرد و تا 1291 م. در تصرف صلیبیان بود. این شهر مدتی مورد نزاع میان مسلمانان و صلیبیان بود و سرانجام در دوره ممالیک مصر بتصرف قطعی مسلمانان درآمد ( 1291 م./ 690 هَ. ق. ) عثمانیها آن را از ممالیک گرفتند ( 1516 م. ) و در دوران حکومت ترکها امیرفخرالدین از خاندان معن و رئیس دروزها در آنجا حکومت میکرد ( 1595 - 1634 م. / 980 - 1043 هَ. ق. ). گرچه حکومت عثمانیها موجب ویرانی این شهر گردیداما امیر فخرالدین در راه نهضت فرهنگی در این شهر کوششهای فراوان نمود. در دوره مبارزات بشیر شهاب ثانی و استقلال طلبی ابراهیم پاشا سرانجام ناوگان متحد اتریش و انگلستان و عثمانی آن را بمباران کردند ( 1840 م. ) و اهمیت تجارتی آن از بین رفت. در 1918 م. فرانسویان آن را از عثمانیها گرفتند و در 1919 م. آن را پایتخت لبنان بزرگ که بعداً جمهوری لبنان گردید قرار دادند و بیروت جدید در سال 1953 م. با 250000 تن جمعیت دو ثلث مسیحی و بقیه مسلمان ( در حدود 120 هزار تن )، در کنار دریای مدیترانه و بندر عمده لبنان و در دامنه کوههای آن قرار دارد و دارای دانشگاههای امریکائی و فرانسوی و لبنانی و جراید و مجلات و چاپخانه ها واز مهمترین مراکز فرهنگی خاورمیانه است. فرودگاهش همرتبه فرودگاههای بین المللی و حلقه ارتباط بین شرق و غرب است. و نیز رجوع به حدود العالم ، تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی ، سفرنامه ناصرخسرو، تاریخ ایران باستان ج 2 ص 1510 و ج 3 ص 2371، دائرةالمعارف اسلامی ،و قاموس کتاب مقدس ، دائرةالمعارف بستانی ، دائرةالمعارف فارسی ، رحله ابن بطوطة، قاموس الاعلام ترکی شود.