بهرامی

لغت نامه دهخدا

بهرامی. [ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب به بهرام. رجوع به بهرامی شود.
بهرامی. [ ب َ ] ( اِخ )ابوالحسن علی سرخسی. از شاعران عصر اول غزنوی است او در علوم ادبی ماهر و معروف بود. او راست : «غایةالعروضین » یا «غایةالعروضیین ». «کنزالقافیه » و «خجسته نامه »... وفاتش ظاهراً در اوایل قرن پنجم اتفاق افتاده است. ( از فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به ابوالحسن بهرامی در همین لغت نامه و مجمع الفصحا ج 1 ص 173 و حاشیه چهارمقاله عروضی و لباب الالباب ج 2 ص 55 و 57 شود.

فرهنگ فارسی

اسماعیل عمادالملک تفرشی ( ف. ۱۳۲۶ ه. ش . / ۱۳۶۶ ه. ق . ) برادر دکتر ابوالحسن خان وپدر عبدالله بهرامی و فضل الله بهرامی ازرجال دوره رضا شاه پهلوی .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بهرامی (ابهام زدایی). بهرامی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • خاندان بهرامی، از خاندان های مهم معاصر کشور و دارای جایگاه ویژه سیاسی ـ نظامی در عصر پهلوی • ابوالحسن علی بهرامی سرخسی، شاعر و از استادان بزرگ شعر و ادب در عصر اول غزنوی• احمدعلی بهرامی، فرزند فضل الله بهرامی یکی از افراد مشهور خاندان بهرامی و از رجال سیاسی در دوران پهلوی• اسماعیل بهرامی، یکی از رجال سیاسی تاریخ ایران و نخستین فرد از خاندان بهرامی• شاپور بهرامی، فرزند فضل الله بهرامی از افراد مشهور خاندان بهرامی و از سیاسیون دوره پهلوی• فرج الله بهرامی، ملقب به دبیر اعظم، فرزند احیا السلطنه و برادر حسین بهرامی ، از سیاسیون دوره قاجاری و پهلوی• عبدالله بهرامی، پسر بزرگ اسماعیل میرزای بهرامی یکی از افراد مشهور خاندان بهرامی و از رجال سیاسی دوره پهلوی• فضل الله بهرامی، فرزند دیگر میرزا اسماعیل بهرامی از رجال سیاسی ایران در دوره پهلوی
...