معنی حسین انصاری

حسین انصاری

لغت نامه دهخدا

حسین انصاری. [ ح ُ س َ ن ِ اَ ] ( اِخ ) ابن مسعودخان بن عبدالرحیم. عضو وزارت خارجه و کارپرداز کنسولی ایران در طربزون بود و مصباح السلطنه لقب میداشت. و پیش از 1312 هَ. ق. درگذشت. او راست : تثبیة الصبیان در دستور زبان فارسی که در پایان آن تغییر خط فارسی را پیشنهاد کرده و در استانبول 1298 هَ. ق. چاپ کرده است و نیزاو راست : نمونه افکار درباره تاریخ خط ایران در گذشته و حال. ( ذریعه ج 4 ص 443 و ج 7 ص 180 و ج 8 ص 156 ).
حسین انصاری. [ ح ُ س َ ن ِ اَ ] ( اِخ ) ابن محسن انصاری یمنی فقیه. متوفی در بهوپال هند 1327 هَ. ق. 1909/ م. او راست : «التحفة الرضیه ». ( برو کلمان پیوست : 862 ) ( معجم المؤلفین ).