لغت نامه دهخدا
قتر. [ ق َ ] ( ع مص ) تنگ کردن نفقه را برعیال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ترجمان علامه ٔجرجانی ) ( اقرب الموارد ): قتر قتراً و قتوراً؛ تنگ کرد نفقه را بر عیال. ( منتهی الارب ). || قوت روزگذار دادن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || بخور کردن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). آتش ، دود کردن آتش. ( اقرب الموارد ). || بلند گردیدن و منتشر شدن بو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): قتر لحم ؛ بلندشدن بوی آن. ( اقرب الموارد ). قترت القدر؛ بلند گردیدو منتشر شد بوی دیگ افزار آن. ( منتهی الارب ). || قتر شی ٔ؛ ضم کرد بعض چیزی به بعض. || قتر زره ؛ برای آن سر میخ ساخت. || قتر امر؛ لازم گرفت او را. || قتر میان دو امر؛ اندازه گرفتن و تخمین کردن آن را. ( اقرب الموارد ).
قتر. [ ق ُ ] ( ع اِ ) کرانه. جانب. و این لغتی است در قطر. ج ، اقتار. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). قُتُر. رجوع به قُتُر شود.
قتر. [ ق ُ ت ُ ] ( ع اِ ) کرانه. و این لغتی است در قطر. ج ، اقتار. ( منتهی الارب ). رجوع به قُتر شود.
قتر. [ ق َ ت ِ ] ( ع ص ) مرد متکبر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).
قتر. [ ق ِ ] ( ع اِ ) نوعی از پیکان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || تیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || تیر خرد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || نی که آن را بر هدف اندازند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). و گفته اند قتره یکی و قتر جمع آن است. ( اقرب الموارد ).
قتر. [ ق َ ت َ ] ( ع اِ ) قَدَر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || گرد سیاه. ( ترتیب عادل جرجانی ).
قتر. [ ق َ ت َ ] ( ع مص ) بخور کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). قتر قتراً. ( منتهی الارب ). || بلند گردیدن و منتشر شدن بو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): قترت القدر قتراً. ( منتهی الارب ). بلند گردیدن بوی گوشت و بخور و جز آن. ( از اقرب الموارد ). رجوع به قَتْر شود.
