دانشنامه اسلامی
مجذوب علیشاه همدانی، محمدجعفر
عالم دینی، فقیه، عارف، صوفی و شاعر متخلص به مجذوب. ملقب به مجذوب علیشاه و معروف به کبودر آهنگی. وی از طایفه ی قراگوزلو از طوایف همدان بود. در محضر ملا محمدمهدی نراقی و میرزای قمی تلمذ نمود و فقه و اصول را فراگرفت.
او از میرزای قمی اجازه ی اجتهاد داشت گرچه هیچ گاه به اجتهاد نپرداخت. وی همزمان با تحصیل فقه و اصول به مطالعه ی آثار بزرگانی چون: ابن طاووس، خواجه نصیر، ابن فهد حلی، شیخ بهائی، ابن میثم، میرداماد، میرفندرسکی، فیض کاشانی و دیگران که روح عرفانی داشتند، می پرداخت و اوقات خود را به عبادت و ریاضت می گذراند.
فضلای روزگارش او را سلمان زمان می خواندند و ملا حسنقلی همدانی، قطب عرفای روحانی او را بسیار می ستوده است. در تبریز درگذشت و در نزدیکی مقبره ی سید حمزه دفن شد. از آثارش: «اثبات النبوة الخاصة» به فارسی؛ «مرآة الحق»، تحقیقی در تصوف، حلول، اتحاد و تناسخ؛ «مراحل السالکین»؛ شرح «دعاء الامیر علیه السلام»؛ «الاعتقادات»؛ حواشی بر «کفایة» محقق سبزواری و «مدارک» و «شرح لمعه»؛ دیوان شعر.
