مفاتحه. [ م ُ ت َ / ت ِ ح َ / ح ِ ] ( ازع ، اِمص ) مفاتحة. با کسی چیزی ابتداء کردن. آغاز کردن. شروع کردن. شروع. آغاز : در میان هر دوبرادر مفاتحه مشاحتی ظاهر شد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 389 ). و رجوع به مفاتحة و مفاتحت شود.
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی مَّفَاتِحَهُ: کلیدهایش ریشه کلمه: فتح (۳۸ بار)ه (۳۵۷۶ بار) «مفاتیح» جمع «مفتاح» به معنای «کلید» است.
