شهر سوخته

لغت نامه دهخدا

شهر سوخته. [ ش َ رِ ت ِ ] ( اِخ ) نام محلی کنار راه دوراهی حرمک به زابل میان تاسوکی و لوتک در 72500 گزی دوراه حرمک. ( یادداشت مؤلف ).

دانشنامه عمومی

شهر سوخته (ششتمد). شهر سوخته، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ششتمد استان خراسان رضوی ایران.
که در گذشته آن را "مهرآباد" می نامیدند.
این روستا در دهستان تکاب کوه میش قرار داشته و بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۶۵ نفر ( ۲۱ خانوار ) بوده است.
↑ «درگاه ملی آمار ایران». بایگانی شده از اصلی در ۸ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت شده در ۳۱ اوت ۲۰۰۸.
• روستاهای شهرستان ششتمد
• مناطق مسکونی در شهرستان سبزوار
• مقاله های روستاهای ایران که کد آماری ندارند
• مقاله های روستاهای ایران

دانشنامه آزاد فارسی

محوطۀ باستانی پیشا تاریخی، در استان سیستان و بلوچستان. شهر سوخته محوطه ای باستانی با وسعت بیش از ۱۵۱هکتار است و بزرگ ترین محوطۀ باستانی شناخته شده آسیای غربی در عصر مفرغ است. در دوران باستان، رودخانۀ هیرمَند از نزدیکی شهر سوخته می گذشت. کاوش های شهر سوخته را باستان شناسان ایتالیایی در ۱۳۴۶ش آغاز کردند و تا ۱۳۵۷ ادامه دادند. وسعت گورستان باستانی شهر سوخته، که در جنوب غربی محوطۀ مسکونی و صنعتی قرار دارد، بیش از ۲۵هکتار است. مردمان شهر سوخته صنعتگرانی ماهر بودند که به تولید انبوه و کارگاهی پارچه، سفال، ابزارهای مفرغی و مسی، پیکرک و تندیس های کوچک انسان و حیوان و زیورآلات از سنگ فیروزه، لاجورد، مرمر و سنگ صابون اشتغال داشتند. آب و هوای ناحیۀ شهر سوخته در عصر مفرغ، گرم و مرطوب و بارانی بود و منطقه پوشش جنگلی داشت. در عصرمفرغ جمعیت بسیاری در شهر می زیست. سن مرگ ومیر در شهر سوخته پایین بود و معدل سنی مردان ۳۰ و زنان ۲۵ سال بود. قدمت شهر سوخته ۳۲۰۰ تا ۲۱۰۰پ م برآورد شده است. به نظر می رسد تغییرات آب و هوایی و زیست محیطی و تغییر مسیر رود هیرمند عامل اصلی سقوط تمدن شهر سوخته باشد.