لغت نامه دهخدا جادومنش. [ م َ ن ِ ] ( ص مرکب ) کسی که روش جادو دارد. آنکه جادوصفت باشد : جادومنشی بدل ربودن ریحان نفسی بعطر سودن.نظامی.
فرهنگ عمید دارای روش و منش جادوگران، فریبنده: جادومنشی به دل ربودن / ریحان نفسی به عطر سودن (نظامی۳: ۴۶۵ ).
