بید سیاه

لغت نامه دهخدا

بید سیاه. [ دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) گونه ای از درخت بید که در جنگلهای ارس و نیز در فلات ایران میروید و نیاز آن به آب کمتر است. ( جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 194 و ج 2 ص 130 ).

فرهنگ فارسی

گونه ای از درخت بید که در جنگلهای ارس و نیز در فلات ایران میروید و نیاز آن به آب کمتر است ٠

دانشنامه عمومی

سالیکس نیگرا ( نام علمی: Salix nigra ) نام یک گونه از سرده بید است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال رابطه فال رابطه فال فنجان فال فنجان فال کارت فال کارت