دانشنامه اسلامی
ب (۲۶۴۹ بار)جبت (۱ بار)
بی فائده. . در قاموس گوید: جبت: بت، کاهن، ساحر، سحر، چیز بی فایده و هر معبود باطل است . از آیه شریفه پیداست که مراد از آن معبود باطل و بت است و شاید به معبود باطل از لحاظ بی فائده بودن جبت گفته شده راغب گوید: جبت و جبس هر دو به معنی بی فائده است . این کریمه دلالت دارد بر اینکه بعضی از اهل کتاب درباره مسلمین و مشرکین از دین مسلمانان احقّ و بت پرستان از مؤمنان راه یافته تراند پیداست که این قضاوت از روی دشمنی با اسلام بوده و گرنه یهود با اهل قرآن وجوه مشترک بسیار داشتند و با بت پرستان وجه مشترکی نداشتند لذا در آیه بعدی خدا آنها را لعنت میکند. در المیزان ازدرّ منشور سیوطی نقل شده که: چون کار رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم قوّت گرفت کعب بن اشرف یهودی عزلت اختیار کرد و به مکّه آمد و گفت: نه به او (رسول خدا ص) یاری میکنم و نه با او جنگ مینمایم. در مکّه از او پرسیدند که: ای کعب آیا دین ما بهتر است یا دین محمّد و یارانش؟ گفت: دین شما بهتر و قدیم است و دین محمّد دینی تازه است. در این زمینه آیه اَلَمْ تَرَ اِلَی الَّذینَ... نازل گردید. بهتر است بدانیم که کلمه جبت فقط یکبار در قرآن مجید آمده و کلمه طاغوت که در آیهشریفه امده در اصل مصدر و به معنی طغیان است و اکثراً به معنای فاعل به کار میرود گفتهاند که که به معنی معبود باطل است به این کلمه رجوع شود.
