جفت جفت

لغت نامه دهخدا

جفت جفت. [ ج ُ ج ُ ] ( ق مرکب ) دودو. زوج زوج. ( ناظم الاطباء ). دوگان دوگان. دوتادوتا :
سپاه پراکنده شد جفت جفت
همه نام ایرج بد اندر نهفت.فردوسی.ای طاق ابروان بدر آئید جفت جفت
در طاق نیم خایه علی اﷲ برآورید.خاقانی.