شیرین خرام

لغت نامه دهخدا

شیرین خرام. [ خ ِ / خ َ / خ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه دلپذیرانه می خرامد. ( ناظم الاطباء ). شیرین رفتار :
رسد گر به این سبز شیرین خرام
نگردد دگر کاسنی تلخکام.صائب تبریزی ( از آنندراج ).رجوع به شیرین سوار و شیرین حرکات شود.