لغت نامه دهخدا شهدی. [ ش َ ] ( اِخ )او را دیوانی است بفارسی 4 هزار بیت و گویا تاریخ آل عثمان است که به وزن شاهنامه بنام سلطان محمدخان کرده است. ( از کشف الظنون ) ( از دائرةالمعارف بستانی ).شهدی. [ ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شهد. رجوع به شهد شود.
