لغت نامه دهخدا
تشان. [ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش حومه شهرستان بهبهان که در 28 هزارگزی شمال باختری بهبهان و 28 هزارگزی شمال راه اتومبیل رو بهبهان به اهواز واقع است. دامنه ای گرمسیر است و 1200 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول آنجا غله و برنج و کنجد است. شغل اهالی زراعت است و راه مالرو دارد. در این آبادی خرابه هایی از دوره ساسانیان وجود دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
تشان. [ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ریز در بخش خورموج شهرستان بوشهر که در 102 هزارگزی جنوب خاور خورموج ، در دامنه کوه ریز واقع است. دامنه ای گرمسیر است و450 تن سکنه دارد آب آن از قنات و چاه و محصول آنجاخرما و لبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).
