بیت المقدس در قران

بیت المقدس در قران

بیت‌ المقدس شهری کوهستانی در قلب فلسطین است که میان جلگه مدیترانه و دره اردن واقع شده و ارتفاع آن از سطح دریا بین ۷۵۰ تا ۱۱۵۰ متر است. آب و هوای آن نیمه گرم و نیمه خشک است و تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و بارانی دارد.

بیت‌ المقدس یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان با قدمتی بیش از سه هزار سال است و پیش از ورود بنی اسرائیل نیز سکونتگاه انسان‌ها بوده است. این شهر به عنوان دومین شهر مقدس اسلام و نخستین قبله مسلمانان، نقش محوری در تاریخ ادیان ابراهیمی دارد. اهمیت آن به دلیل حضور اماکن مقدس و ارتباط با پیامبران مختلف است که آن را به کانون توجه دینی و سیاسی در طول تاریخ تبدیل کرده است.

نام بیت‌ المقدس از ترکیب واژه‌های «اُور» به معنای شهر و «شلیم» به معنای صلح و آرامش شکل گرفته و مفهوم «شهر مقدس و شهر صلح» را منتقل می‌کند. در طول تاریخ، این شهر نام‌های مختلفی داشته و هر یک نشان‌دهنده جنبه‌ای از هویت دینی، فرهنگی یا سیاسی آن بوده است. نام‌گذاری‌های تاریخی و معنایی بیت‌ المقدس بیانگر جایگاه ویژه این شهر در حافظه جمعی انسان‌ها و ادیان است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بیت المقدس در قرآن. بیت المقدس: اُورشلیم، مرکز فلسطین، دومین شهر مقدس و جایگاه نخستین قبله مسلمانان می باشد.
بیت المقدس، نام عربی و اسلامی پایتخت فلسطین است که بیشتر و پیش تر با نام عبری اُورشلیم خوانده می شد. این شهر نزدیک نقطه مرکزی فلسطین، در حدود ۲۴ کیلومتری غرب بحرالمیت و ۵۶ کیلومتری شرق دریای مدیترانه، در آب پخشان بین جلگه مدیترانه و دره رود اردن قرار دارد. شهری کوهستانی است با ارتفاع۷۵۰ متر از دریای مدیترانه و ارتفاع ۱۱۵۰ متر از بحرالمیت. آب و هوای آن نیمه گرم و نیمه خشک، همراه با تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد و بارانی است. 
قدمت
بیت المقدس شهری باستانی با قدمتی ۳۵ قرن است و تاریخ بنای آن به زمانی بسیار پیش از ورود بنی اسرائیل و حتی ابراهیم علیه السّلام به آن دیار باز می گردد. قدیمی ترین ساکنان آن را قبیله ای از اعراب کنعانی به نام « یَبُوسیان » در هزاره سوم یا چهارم پیش از میلاد دانسته اند و نخستین بنای آن را به «مَلِک صادوق» یا «مَلِکیصادُق»؛ پادشاه «یَبُوسی» نسبت می دهند. برخی او را همان « سام بن نوح » دانسته اند. 
نام های دیگر بیت المقدس
بیت المقدس در طول تاریخ، نامهایی گوناگون به خود گرفته است. پادشاه کنعانی به احترام «شالیم» (خدای صلح) آن را «یُوْرشالیم» به معنای شهر صلح و آرامش خواند. پیش از تصرف شهر به دست حضرت داود علیه السّلام «یَبُوس» خوانده می شد و داود علیه السّلام آن را به «اُورشلیم» تغییر داد. «اُور» در زبان سومری و آرامی به معنای «شهر» است که وارد زبان عبری شده و با «شلیم» به معنای مقدس، صلح و آرامش، روی هم رفته، معنای شهر مقدس، شهر صلح، سلامتی و آرامش را می دهد. 

جمله سازی با بیت المقدس در قران

ز بیت المقدس چو برخاست موج سپاه اندر آمد همی فوج فوج
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال نخود فال نخود فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال مارگاریتا فال مارگاریتا