بی چون و چرا

لغت نامه دهخدا

بی چون و چرا. [ ن ُ چ ِ ] ( ترکیب عطفی ، ق مرکب ) بی اندک مخالفت. ( یادداشت مؤلف ). بی چون و چراتسلیم شد. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به بی چرا شود.

فرهنگ فارسی

بی گفتگو بدون جر و بحث بی حرف .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم