معنی بزم افروز

بزم افروز

لغت نامه دهخدا

بزم افروز. [ ب َ اَ ] ( نف مرکب ) افروزنده بزم. روشنی ده بزم. مجلس افروز :
شمعهای بساط بزم افروز
همه یاقوت ساز و عنبرسوز.نظامی.او همه شب به باده بزم افروز
عاملانش بکار خود همه روز.نظامی.در چنین روزهای بزم افروز
عیش سازد بگنبدی هر روز.نظامی.بتانی دید بزم افروزو دلبند
بروشن روی خسرو آرزومند.نظامی.