گرد و خاک کردن

لغت نامه دهخدا

گرد و خاک کردن. [ گ َ دُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) غبار کردن. گرد افشاندن. || مجازاً برآشفتن. سخن به درشتی گفتن. غضبناک شدن.

فرهنگ معین

(گَ دُ. کَ دَ ) (مص ل . ) (عا. ) جار و جنجال به راه انداختن ، قشقرق راه انداختن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - غبار کردن گرد افشاندن . ۲ - بر آشفتن بدرشتی سخن گفتن غضبناک شدن .

ویکی واژه

(عا.)
جار و جنجال به راه انداختن، قشقرق راه انداختن.