لغت نامه دهخدا ( چراغ آسمان ) چراغ آسمان. [ چ َ / چ ِ غ ِ س ْ / س ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغ آسمانی. کنایه از آفتاب. ( آنندراج ). آفتاب. ( ناظم الاطباء ). چراغ جهانتاب.چراغ سپهر. چراغ جهان. چراغ عالم افروز : گرچه از کبریت بفروزد چراغ زو چراغ آسمان پوشیده اند.خاقانی.رجوع به چراغ آسمانی و چراغ سپهر شود.|| ماهتاب. ( ناظم الاطباء ).