دعوی گاه

لغت نامه دهخدا

دعوی گاه. [ دَع ْ ] ( اِ مرکب ) مجلس دعوی. جایی که دعوی را در آنجا مطرح کنند. به اصطلاح امروز، محکمه. دادگاه. مجلس داوری :
ز دعوی گاه خسرو با دلی خوش
روان شد کوهکن چون کوه آتش.نظامی.که هر یک بود در میدان همائی
به دعوی گاه نخجیر اژدهائی.نظامی.و رجوع به دعوی گه شود.